വിടരും മുന്നേ......
ഒരു കൊച്ചു മൊട്ടായിരുന്നു ഞാൻ. ലോകത്തിന്റെ മായകാഴ്ചകൾ കാണാൻ ഒരു അവസരം കാത്തിരുന്ന, ഒരു കൊച്ചു മൊട്ട്.... വിടരാൻ ഏതാനും മാസങ്ങൾ മാത്രം മതിയെന്ന ഓർമയിൽ ഞാൻ മതി മറന്നു...
എന്നാൽ അതെന്റെ അത്യാഗ്രഹമായിരുന്നു....
ജീവന്റെ തുടിപ്പ് പകർന്നു നൽകിയവർ തന്നെ എന്നെ വെറുത്തു....
വെളിച്ചത്തിന്റെ ലോകത്തേക്ക് പോകാൻ കാത്തിരുന്ന എന്നെ തേടി ഇരുട്ടിലൂടെ ഒരു കത്രികയെത്തി..
മുറിച്ചു മാറ്റപ്പെട്ടു എന്റെ കൈ കാലുകൾ...
വേദന കൊണ്ട് ഞാൻ പുളഞ്ഞു.
ആദ്യമായും അവസാനമായും അമ്മേ എന്ന വാക്കാണ് വിങ്ങലായി കണ്ണീരിനൊപ്പം പുറത്തു വന്നത്...
ഒടുവിൽ ശിരസ്സും കഴുത്തിൽ നിന്നു വേർപെട്ടു.... അതേ പുറംലോകത്തെ വെളിച്ചം കാണാനാവാതെ ഞാൻ പുറത്തു വന്നു... കേവലം മാംസക്കഷ്ണങ്ങളായി... ഞാൻ മരിച്ചുപോയ്....
എങ്കിലും എനിക്ക് ജീവൻ നൽകിയവർ പറഞ്ഞു... ഞാൻ ജനിച്ചില്ലെന്നു...
അതേ ജനിക്കാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലതെന്നെനിക്കും ബോധ്യമായി . ....
അമ്മയുടെ ഗർഭഗൃഹത്തിൽ നിന്നും പുറത്തു വന്നാൽ മാത്രമാണോ ജീവന് വിലയുള്ളത്. .?
അല്ലാ.....അതിനു മുന്പും ഞാനും എന്നെ പോലെ മറ്റെല്ലാവരും ജീവിക്കുക തന്നെ ആയിരുന്നു.... ഇരുണ്ട അറക്കുള്ളിൽ കാണാത്ത നിങ്ങളുടെ മുഖം കാണാനായി, ഈ ലോകത്തിലേക്ക് കടന്നു വരാനായി വെമ്പി നിൽക്കുകയായിരുന്നു...
ആ എന്നെയാണ് നിങ്ങളിന്നു ഒരു പിടി മാംസകഷ്ണങ്ങൾ ആക്കി മാറ്റിയത്....
എനിക്കും ആഗ്രഹങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു...
എനിക്കും സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു...
എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കുമുന്നിൽ നിങ്ങൾ എന്നെ മറന്നു കളഞ്ഞു മനഃപൂർവം......
എന്നാൽ അതെന്റെ അത്യാഗ്രഹമായിരുന്നു....
ജീവന്റെ തുടിപ്പ് പകർന്നു നൽകിയവർ തന്നെ എന്നെ വെറുത്തു....
വെളിച്ചത്തിന്റെ ലോകത്തേക്ക് പോകാൻ കാത്തിരുന്ന എന്നെ തേടി ഇരുട്ടിലൂടെ ഒരു കത്രികയെത്തി..
മുറിച്ചു മാറ്റപ്പെട്ടു എന്റെ കൈ കാലുകൾ...
വേദന കൊണ്ട് ഞാൻ പുളഞ്ഞു.
ആദ്യമായും അവസാനമായും അമ്മേ എന്ന വാക്കാണ് വിങ്ങലായി കണ്ണീരിനൊപ്പം പുറത്തു വന്നത്...
ഒടുവിൽ ശിരസ്സും കഴുത്തിൽ നിന്നു വേർപെട്ടു.... അതേ പുറംലോകത്തെ വെളിച്ചം കാണാനാവാതെ ഞാൻ പുറത്തു വന്നു... കേവലം മാംസക്കഷ്ണങ്ങളായി... ഞാൻ മരിച്ചുപോയ്....
എങ്കിലും എനിക്ക് ജീവൻ നൽകിയവർ പറഞ്ഞു... ഞാൻ ജനിച്ചില്ലെന്നു...
അതേ ജനിക്കാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലതെന്നെനിക്കും ബോധ്യമായി . ....
അമ്മയുടെ ഗർഭഗൃഹത്തിൽ നിന്നും പുറത്തു വന്നാൽ മാത്രമാണോ ജീവന് വിലയുള്ളത്. .?
അല്ലാ.....അതിനു മുന്പും ഞാനും എന്നെ പോലെ മറ്റെല്ലാവരും ജീവിക്കുക തന്നെ ആയിരുന്നു.... ഇരുണ്ട അറക്കുള്ളിൽ കാണാത്ത നിങ്ങളുടെ മുഖം കാണാനായി, ഈ ലോകത്തിലേക്ക് കടന്നു വരാനായി വെമ്പി നിൽക്കുകയായിരുന്നു...
ആ എന്നെയാണ് നിങ്ങളിന്നു ഒരു പിടി മാംസകഷ്ണങ്ങൾ ആക്കി മാറ്റിയത്....
എനിക്കും ആഗ്രഹങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു...
എനിക്കും സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു...
എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കുമുന്നിൽ നിങ്ങൾ എന്നെ മറന്നു കളഞ്ഞു മനഃപൂർവം......
( ഒരിക്കലും നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിച്ചില്ല എന്ന കാരണത്താൽ ഒരു ജീവൻ ഇല്ലാതാക്കരുത് എത്രപേര് ഒരു കുഞ്ഞിന് വേണ്ടി ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നോ.. എലികുട്ടിയോളം വലിപ്പമില്ലെങ്കിലും, നമ്മൾ കണ്മുന്നിൽ കണ്ടില്ലെങ്കിലും... അതുഒരു ജീവനാണ്..)
Sruthy Mohan
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ